Sanma ki sensiz can taşıyorum ben
Dengesiz kalmışım düşüyorum ben
Yazın ortasında üşüyorum ben
O sıcak tenine sarılmak varken.
Özlemin sadece figanım oldu
Ne aşka ne meşke imkanım oldu
Karanlık köşeler mekanım oldu
Gönlünün tahtına kurulmak varken
Sanki bir yangının külü gibiyim
Virane bahçenin gülü gibiyim
Senden uzaklarda ölü gibiyim
Seninle yeniden dirilmek varken
,
Kayıt Tarihi : 25.4.2005 15:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!