Kaybolan değildim yokluktan
Gene de bir hiç kaldım varlıktan
Hiçlik afakı zamanın sonuna varanda
Görünmez oldu beylik soyu benlik aynamda
Sarılınca kendime bencilimden soyunmaca
Fazlaca mutlandım tanrılardan bile doygunca…
Benden oldu her gün dirilen
Soyunup bencil nefsinden
Her bir cana can katan
Ölümün kutlu rahminden…
Kayıt Tarihi : 21.2.2016 15:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu ne güzel yorum böyle! Çok teşekkür ederim.
Beğeni yorumunuz için teşekkür ederim.
TÜM YORUMLAR (2)