Sarılırsın Kendine Şiiri - İrfan Erden

SARILIRSIN KENDİNE

Herkes yalnız

Herkes mutsuz

Işıklar söner, kıvranır yürek

Zaten vakitte akşam 

Sabaha daha çok

Bulutlar gezinir gözyaşlarımın üzerinde

Uykular talan olur

Ayın vurgun yediği gecelerde

Bir dost sesi ararsın

Çekersin yorganı üzerine

Olmadı, kalkar bir cigara yakarsın

Pencere kenarında şafak beklersin 

Kuşlar konargöçer

Başka diyarlara

Kendi çığlığını duyarsın

Sokağın diğer ucunda

Apansız ve kimsesiz

Yetim kalmış yalnızlığında

Sarılırsın kendine…