Sarılır,sevinirsin kurtuluşuna!

Bir ömre aldanmış gönül var sende,
Koyu bir karanlığa bakmış bir çift göz!
Bunca gerçeği kabullenmeyen beyninle!
Anlayamadığın yalın bir söz…

Yaşadığın her zerrede var olanı görmek,
Yerine dikiyorsan nöbetçi gibi isyanlarını!
Yaratılan her şeyi oysa bir kere sevmek,
Koştururken o zaman uyandırı belki seni…

Rüzgâr gibi sallarken beyninde düşüncelerini,
Gerçeğin ta kendisi dikilir durur karşına…
Sen güler geçersin muhakkak benliğine,
Bir varlık oluşur sarılır,sevinirsin kurtuluşuna! ...

21.18/Çarşamba
12.Ocak.2005