Sarılıp öperdin her gördüğünde
Ne çabuk unuttun gülmeyesice
Seni sevdim başkasının yeri yok
Derdin hep unuttun gülmeyesice
Uzakta olsan görsem yüzünü
Telefonda duysa idim sesini
Her gün sabah bekler idin yolumu
Ne çabuk unuttun gülmeyesice
Arar idin şimdi yalan mı oldu
Yaktığın ağıtlar bir kitap oldu
Mektuplar postada esir mi kaldı
Ne çabuk unuttun gülmeyesice
Sensiz olmaz diye hep ağlar idin
Bektaş'ın ismini hep anar idin
Yanımda feleğe isyan ederdin
Ne çabuk unuttun gülmemesice
Bektaş Bekir Dişbudak
30.11.2009
Kayıt Tarihi : 30.11.2009 22:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!