bir gece vaktiydi
yanında bulduğumda kendimi önce sustuk
alabildiğine sessiz ve derinden sonra;
baktık birbirimize en derinden...
kelimler kifayetsiz ve anlamını yitirdi o vakit
sonra yürekten bir hoş geldin cıktı dudaklarımdan
ardından sarıldık uzun uzun birbirimize inat ve
çektim içime kokunu alabildiğine bir nefeste
ardından tuttum nefesimi kokun kalsın diye...
sonra oturduk karşılıklı konustuk alabildiğine
geçmişi yad ettik hemde her karesini yeniden
üç dost gibi verdik baş başa sen,ben ve anılar...
bir vakit sonra uykuya uyarladık gözlerimizi
uzandık gecenin karanlığında bir yerlere ama;
ne senin gözlerini alıp götürüyordu uyku nede;
beni götürüyordu rüyalar alemine...
ardından yine her ikimizdende sözler döküldü
geçmişe ve yaşananlara dair dudaklarımızdan
korkuyla ve endişeyle karışık bir söz beklerken sana;
sarılıpta uyanmak istiyorum dedim utanarak...
sanki dünyalar benimdi aldığımda cevabı
ve sarıldım sımsıkı hiç bırakmaksızın bedenine...
sonra düşündüm bir vakit kendi kendime
ardından haram kıldım gözlerime uykuyu
böylesi bir anı geçiremezdim uykuyla
sabaha dek kırpmadım gözümü bir an olsun
ve yalvardım rabbime geçmesin bu an diye
kollarımı bir başka sardım bedenine sımsıkı
sarıldım...sarıldım... ve yine sarıldım....
Elindeyse yıldız yıldız hecele!
Hüküm yazılıyken kara tahtada
İnsan yine çare arar ecele!
Gençlik... Gelip geçti... bir günlük süstü;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta