Sarılalım Bitsin Keder Şiiri - Murat Mazlum

Hasta uyandım bugün,boğazımda bir ağrı.
Hiç halim yok,işim çok.
Senin ise yüzün benden hasta.
Keyfin yok.
Bana mı üzüldün acaba hastayım diye.
Bana mı taktın kafanı da oturdun karanlıkta.
Elinde kahven gece boyu.
Hep derim ya ilacım da sensin,neşem de.
Gülüşleri hayata bağlayan kızım da.
Güç veren şifa veren o gözleri.
Halim yok,işim çok kimse bilmez kırğınlığımı.
Kolumda serum izi.
Kalbim de daha derin yaralar.
Geçecek dediklerimiz geçti,yaralayarak geçti.
Bi an herşey düzeldi,şaşırdık panik olduk.
Belki şaşkınlıktan hasta olduk.
Kış gelmeden neden melankolik olduk.
Nazar dediler adına.
Huzur gelir yanında.
Sussan,sarılsan,baksan bile yeter.
Anlamayana hal anlatmak çileden beter.
Ama sen bakışlarımdan anlarsın beni.
Olmaya değmiyor dünya da heder.
Yaşananlar yordu,dedik kader.
Zaman ilaç ya hani iyi eder.
Hayat bu bazen rüzgar ters eser.
Bu sızıları ancak gülüşlerin keser.
Sarılamamak ölümden beter.
Hadi gel sarılalım bitsin hasret.
Çok durgunlaştık bu kadar yeter.
Gel sarılalım bitsin keder...
(sana dair K M M)