Kendimi kaybetmiş dalmışım yine
Ne olur anla sığınacak yerim yok
Sende kovma beni bu hülyada
Nolur kucağını aç sarıl bana
Sevgiyi sende sevgili gibi
Şefkati sende gördüm bir ana gibi
Yolumu sende çizdim bir rehber gibi
Nolur kucağını aç sarıl bana
Sensizliğin hayeli olmaz bu elde
Gömülürüm karanlığa sensizliğinde
Bırakma çek, beni bu bataklıktan
Nolur kucağını aç sarıl bana
Sen olmayınca belleğimde
Söyle kim anlar beni bu yerde
Kapama kapını sende yüzüme
Nolur kucağını aç sarıl bana
05/11/2002
Kayıt Tarihi : 18.2.2004 17:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!