Sarıl Bana Şiiri - Ayça Öztorun

İlkin baharda tanıdım her çiçeği

Nisanın harman olduğu yağmurda gördüm gökkuşağının rengini

Çukurova’nın güneşi gibiydi sol yanım, tıpkı yaza benzerdi.

Güneşin de çiçeğin de bir sonu vardı,
hazan yapraklarını bilen bir tek sonbahardı.

Dayanırdı kış kapımıza,
rüzgar süpürür, fırtına götürürdü her şeyi.

Kalırdım bir başıma, kalırdı boşlukta anılarımız

Aklıma düştün gece gece anne
Dört mevsim ucunu gösterirken bize
kar yağardı başımıza dönem dönem.
Sarardın sarmalardın beni.

Şimdi her yanım dört mevsimden sadece kış!

Her mevsimi mücadele ile örmüştük nakış nakış.

Artık geldik mi yolun sonuna

İçimi döksem ne onmaz dertler var bende!
Ben bu hayatta çok üşüdüm
sarıl bana anne…

AYÇA ÖZTORUN