Sarıl bana Şiiri - Müjgan Asıl Kefeli

SARIL BANA!
Bir kere değil bir ömür sarıl bana!
Üç beş nöbeti başlamdan,
Sensiz ruhumun gece vardıyalarında.
Daha dün sıcacık bir eldi avuçlarımda,
Ellerimi ısıtan…
Şimdi buz gibi bir beden,
Gidişlerin de ardında kalan.
Yine kilometrelerce mesafeler girdi araya,
Her saniye seni benden uzaklaştıran,
Öylece baka kaldım arkandan.
Hiç acımadı…
Alıp götürdü çaresizlik seni kollarımdan.
Gözlerim daha ne kadar bakacak yollara,
Kaç asır kaç zaman?
Ayrılan bedenlerimizdi,
Yürekti bir arada kalan.

Dayanırım yokluğunun sızılarına inceden.
Bir ömür sarıl bana!
Ne olur özletme gündüzü geceden.
Hep bahar olsun gelişlerin,
Düşmesin gönlümüze hazan.
Her gün bir tarih silinsin takvimden,
Gelirsin belki, biraz daha erkenden,
Ya hep bende ol gitme,
Ya da yanımda kal ebediyyen.

Gamze YAĞMUR
18.05.2010