Sarıl Bana... Şiiri - Halenur Kor

Sarıl bana,
İlk gördüğün anda,
Sımsıkı
Sarıl bana,
Yasla göğsüne beni,
Bastır,
Duy kalbimin atışlarını derinden,
Öyle bastır ki bağrına,
Kalbim, yorgun kalbinde atsın.
Erisin kalplerimiz sevginin gücünden,
Ben sende, sen bende iken...

Sarıl bana,
Gözlerime bak,
Gözlerime bak, çok derinden...
Gidelim o yollardan geriye,
Bulalım bizi, çok yıllar öncesinde...

Aç avuçlarını,
Ben de açtım.
Bak, hayat çizgimize beraber,
Gidiyoruz kolkola,
O kuytu ağaç gölgelerinden...
Ellerimde ellerinin sıcaklığı,
Kanım kaynıyor sana,
Sevgi akıyor rûhumuza ellerimizden...

Uzat ellerini,
Sen, sevgini sunarken karşılıksız,
Ben, hayat vereyim ömrümden...
Tutunup sen bana, ben sana
Kayıp gidelim, sevgi tünellerinden...
Hülyâlarını, rüyâlarını saç yollarımıza,
Hayatı, bir kucak gül gibi dolduralım kollarımıza...
Pembe bulutlar sarsın dört yanımızı,
Sevdâ tutuştursun kanımızı,
Uçuşsun yıldızlar mutluluktan,
Salıncaklar kuralım göklere, umutlardan...

Sarıl bana!
Yağmur gibi savrulalım birbirimize,
Rüzgârlarla sarılalım kördüğüm,
Gözlerine baktığımda gördüğüm
Bir ışık ki, yüreğime yağıyor,
Şimşek şimşek gözlerimde çakıyor...
Bastır beni, yasla sıcak göğsüne,
Yüreğime, yürek sesin karışsın,
Zaman dursun, uzamasın o yollar,
Seni sarmış, ayrılır mı bu kollar?
Yoksun geçen yıllar bizle barışsın...

Gel, hayatı bir mey gibi gözlerinden içeyim,
Bırakma hiç, tut elimi, ben dünyamdan geçeyim...

3 Nisan 2010