Ümit ver bana, kırma ümidimi,
Al üzerimden kederimi,
Sarıl bana.
Anne gibi, riasız bir dost gibi,
Tutkusuz saf bir sevgili,
Seven ol; sevil sen de...
Sarıl bana.
Pembe ol dünyama,
Yeşil ol; mavi ol denizlerime.
El ele tutuşup, anlaşalım tek bir şeyde.
Doğru insan olma yolunda.
Çağırdığım da en yakınımda,
Dar günümde hep yanımda,
Yanımda ol sarıl bana;
Biz olmayı öğret!
Nasıl mutlu olunur?
Öğret bana; sarıl dertlerime,
Anne gibi, öğretmen gibi,
Saf bir sevgiyle,
Sevgili ol sarıl bana...
5/Mayıs/2009/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 17.5.2009 12:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
belki beni dizlerinde yatırmalı
ellerinle saçlarımdan geçmişin tozlarını almalı
sevgilim bana aşkı anlatmalı bir masal gibi
belkide ben dinlerken yaşamalıyım o anı
harikasınız
TÜM YORUMLAR (2)