beyaza bürünmüş kış akşamının
ayaza çeken gecesinde
savrulan kar tanesiyle gel
sarıl bana
odama düşen ay ışıgında
göreyim yüzünü,üşümüş
ellerinle dokun saçlarıma
sarıl bana
gecenin yıldızı gözlerin olsun
dudakların geceye kor olsun
üşümüş bedenimi ısıtan
dudakların olsun,sarıl bana
sabaha el verirken gece
güneşten önce cemalin doğsun
içimin,dışımın yorgunlugunu
bırak kolların alsın,sarıl bana
Kayıt Tarihi : 29.10.2008 22:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ufuk Karahan](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/29/saril-bana-26.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!