Sarıl Bana Şiiri - Süleyman Kaya

senaryonu ben yazdım kaderini yaradan çizmiş
dört kitabın dördü kutsal
sün-i bir dölsin evlat
kadın su er ekmek ateş
incil zebbur tevrat
kur'an hikmeti İlah
mezopotamyada çiçekler er erken döl verirmiş
sarıl bana evlat aksaçlarımla seni emzireyim
bu topraklar güneşe küsmüş satıh soğuk tin koruk
sarıl bana evlat senin bedenini ruhunu ısıtayım
ahd edilmiş bu topraklar senin de ahdin olmalı
zülum senin ayak tabanın en dibinde olmalı
sıkıca varkuvvetinle basmalısın ezmelisin zulmu
insanlığa ekeceğin sabanın hasat ürünü olmamalı
kaderini ben çizmedim senaryonu yazdım
iki nehir arası değil lut gölü ölü bir deniz
kur'anda oruç incilde perhiz
sen sünet baban vaftiz
sarıl bana evlat sen güneş çocuğu olmalısın
dicle u furat ıslatmış bedenini ruhunu
bu topraklarda güneş geç göç eder
akan menba suları erken ölür
yukarıdan damlanan yağmur damlaları kaya ovuklarına
sarnıçlara derbentlere sün-i göletlere hapis edilir
cudi tufana son nuha selam verir mekan açar
eyy bu toprakların öksüz çocuğu ben sana anayım
adım Mezopotamya sarıl bana evlat üşüyorsun
bu topraklardaki bol güneş seni üşütüyor
iskender hülagü asurbanipal topal timur
at koşturdular hayasızca hoyratça raks etiler
topraklarımda şahlar hanlar sultanlar dansettiler
raksettiler ananı zevklerine sevdiler kirlettiler
katlettiler...
evlat
seni ben doğurdum
talihini el çizdi...evlat
....nazif kaya 17/12/07