"Hasret libasında sıkılmış ruhken
sarıkamış deyip yollara düştüm
dağlarında kopmuş tufanda Nuh'ken
karlı gözlerinde en kara kıştım..."
Gurbetteki hoşluk teselli değil
Sarıkamış böyle felaket tutku
Bir sevda... karası pek belli değil
İnsanın bu aşka tutulur nutku...
Hükümsüz kalıyor çok defa suçlar
Sarıkamış buna sessiz kalmıştır
Terk edip gittiler gerçek suçlular
Sonra her feveran Sarıkamıştır...
Sevdama hiç kimse yoktur; diyemez
sevgimi duymayan, belki de vardır...
sevda sarhoşları sendeleyemez
Gerçek sevdakârlar en bahtiyardır...
Kayıt Tarihi : 3.2.2018 03:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!