Sarıkamış şehitlerine Şiiri - Halil Aydın

SARIKAMIŞ ŞEHİTLERİNE
Emir gelmiş Osmanlı hanedanından
Askerler toplanmış Osmanlı topraklarından
Vatanı düşmanlardan kurtarmak için
Gerekirse şehitlik mertebesine ermek için
Çoğu çocuktu buluğa bile ermemişti
Daha çoluğu çocuğu yoktu çoğunun
Vatan için koştular cebeden, cebeye
Mevsim kıştı, insan boyu kar
Tipi rüzgâr savuruyordu karı yüzlerine gözlerine
Göz, gözü görmüyor, düşman bile fark edilemiyordu
Allahuekber dağlarına tırmanıyorlardı
Tipi, soğuk buz gibi ortam
Rüzgâr alıyor karı yeden, gözlerine yüzlerine
Bulaştırıyor.
Boylarını aşan kara gömülüyorlar askerler
Üstlerinde başlarında soğuktan korucu elbiseleri yoktu
Açtılar, yeterli yiyecekleri yoktu
Ayaklarındaki postallar su alıyordu
Yavaş, yavaş ayakları uyuştu, his etmiyordu
Dağlara tırmanma güçleri tükeniyordu
Tek bir kuşun atmadan bir, bir düşüyorlardı
Tam tamına yüz bin askerimiz
Beyaz karların üstüne, yağan kar rüzgar
Örtüyordu karlarla şehitlerimizin üstünü
Çoğu öleceğini bildiği için ALLAHÜEKBER çekiyordu
Yankılanıyordu o ses dağlardan
O ses o dağların adı oldu ALLAHÜEKBER
Adı hiçbir daha değişmedi yıllarca öylesine kadı
Unutulmadı bu acı, yüreklere kazındı
Acı kader oldu çoluğa çocuğa
Nedenleri hiç araştırıp sorgulanmadı
Ama bu millet vatanı için ölenleri unutmaz
Bu acı şuurlarının altından silinmez
Ses olur, ağıt olur çıkar şuur üstüne
O karlara gömülü cesetler serilir gözler önüne
O kızarmış burnundan nefesin donarken
Kim bilir neler düştü aklına
Anan mı baban mı yoksa yavuklun 'mu düştü aklına
Kurban olduğum şehitlerim sizleri bu millet unutmaz
HALİL AYDIN (Sizden biri)