Ulaştı Yemen’e payitahttan
Padişah fermanı.
Haber redif alaylarını sardı:
Moskof’un kara bulutu sarmış
Sarıkamış semalarını,
Çabucak yetişilecek
Temizlenecek vatan toprakları.
Dikenli güllere veda edip
Bu kez dönülecek Yemen’den,
Başka bir vatan köşesi
Kurtarılacak tez elden.
Elveda Yemen, elveda Sana!
Artık düşman gibi bakma,
Dönüyoruz baksana.
Kader attı bizi 3. orduya;
Göğüs gereceğiz Sarıkamış’ta
Rus’a ve karakışa.
Yetişti Mehmet,
Nefes nefese
Sarıkamış önlerine.
Sarıkamış benzemiyor
Yemen ellerine.
Sana’da yanarken ayaklar,
Sarıkamış’ta buz kesiyor dudaklar.
Yürüdü Mehmet’im, günlerce yürüdü.
Dayanmak gerek bugün namus günü.
Ha gayret! aşılınca üç tepe,
Burun buruna gelinecek,
Moskof askeriyle.
Boğacak Mehmet’im düşmanı
Kışın bile akan teriyle.
Bir tepe aşıldı,
Sıra ikincide.
Sıcaklık onlarca eksi derecede.
Durdu harekât Sarıkamış önlerinde
Ter soğudu, buz oldu,
Yapıştı vücuda katmer katmer,
Dondu ayaklar ölümden beter.
Enver Paşanın ihtirası
Dinmez mi dinmez.
Doksan bin gül soluyor
Sanki bunu bilmez.
Burası kor altında
Çekip gidilmez;
Sarıkamış Yemen oldu
Gidenler gelmez.
Taarruz emri üst üste
Tekrarlandı yeniden:
Alınacak Sarıkamış
Kahpe Rus’un elinden.
Emre itaat namustu,
Mehmet’in yemini.
Öleceğini bile bile
Bir adım atmadı geri.
Hücuma geçtiler üç koldan,
Allahüekber dağlarına.
Bir bir yükselmeye başladılar
Şehitlerin katına.
Seksen bin vatan evladı,
Atamadan tek bir kurşun
Kahpe Moskof’a.
Uyanmamak üzere
Hepsi daldı derin uykuya.
Birden bir ses yankılandı,
Gecenin ıssız karanlığında.
Kerkük’lü bir erin dilinde
Dönüşüverdi Yemen türküsü
S A R I K A M I Ş ’ A.
Doğuda güneş yok bu ne tufandır?
Askerde elbise yok bu ne dıramdır,
Sarıkamış kışları ne de yamandır.
Adı Sarıkamış, gülü sararmış,
Giden gelmedi, acep ne varmış?
Burası şarkmış, dağı hep karmış,
Giden gelmedi, acep ne varmış?
Sarıkamış önünde bir sessizlik var.
Bakın üstümüze acep nemiz var?
Yazlık elbiseyle tüfengimiz var.
Adı Sarıkamış, gülü sararmış,
Giden gelmedi, acep ne varmış?
Burası şarkmış, dağı hep karmış,
Giden gelmedi, acep ne varmış?
Ferman gel demişti, koşarak geldik.
Burası kış imiş, bunu bilmedik.
İşte ölüyoruz, yine dönmedik.
Adı Sarıkamış, gülü sararmış,
Giden gelmedi, acep ne varmış?
Burası şarkmış, dağı hep karmış,
Giden gelmedi, acep ne varmış?
Kayıt Tarihi : 21.12.2006 10:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Onlar unutulmuşlardı. Oysa Sarıkamış faciası milli belleğimizde Çanakkale kadar önemli ve değerlidir. Sarıkamış sadece 90 bin vatan evladının donarak şehit olmasının tarihi değildir. Sarıkamış kim olduğumuzun ve hangi şartlarla bugünlere kadar geldiğimizin tarihidir. Sarıkamış acıdır, özlemdir, milli histir, duyarlılıktır, dirayettir. bu şiiri okuduğum bir kitaptan etkilenmem sonucu yazdım. ve O kadar etkilendim ki sanki Allahüekber dağlarında onların yanında hissettim kendimi. kağıdı kalemi elime aldığımda tam 30 dakikada yazıverdim bu şiiri. nasıl oldu anlamadım normalde ben şiir üzerinde uzun zaman harcarım. ve sık değişiklik yaparım. RUHLARI ŞAD OLSUN
Ruhları şad osun kar altında ki Mehmetlerin..
Sevgilerimle esen kalınız..Erdoğan Vural
TÜM YORUMLAR (26)