Zâlim felek sana nettim neyledim
Düşman kılıçları, çal-hâ çaldadır
Bardız Dere hâlin yanıp söyledim
Kimse yol öğretmez, eyce yaldadır
Bu otuz harbine cân mı dayana
Nice nevcivânlar, bölendi kana
Dağıldı her biri, gitti bir yana
Yitirdiler bilmem hangi çöldedir
Soğanlıda nice alaylar dondu
Pervâne olup Kars uğruna yandı
Nice bin hânenin ocağı söndü
Yine derler zulmün çoğu daldadır
Karlarda yatanlar, şerefli şanlı
Kimisi vurulmuş, nûr yüzü kanlı
Kimisi nevcivân, tâze nişânlı
Boynu buruk, melûl gözü yoldadır
Yollara düşenin gelmiyor sesi
Analar aha çeker, atalar yası
Yâd değil bunlar hep ciğer-pâresi
Acep bilen var mı ne ahvâldedir
Ahvâli bilinmez İslâm kan ağlar
Giden şehid oldu, ne çeker sağlar
Urusun bu zulmü, ciğerim dağlar
Her bir yanı yoklar, karakoldadır
Sahipsizler Hakka dilek diliyor
Sabi-sıbyân; kuzu gibi meleyor
Deseler ki, giden esir geliyor
Bu yangûn Nihanî, bu hayâldedir
Aşık Nihani
Kaynak: Zekeriya Gedik; Aşık Nihani Divanı
Kayıt Tarihi : 20.4.2020 13:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Âşık Nihanî bu ağıtı 1915 ‘de esir giderken söylemiştir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!