Sarıkamış'ın Beyaz Gülleri

Sarp kayaydın yağan karla birleştin
Tüfeksiz bıcaksız vurdun Mehmet’i
Kanındaki açan gülle gürleştin
Dondurup ayazda kırdın Mehmet’i

Görünüşün sıcak tende buz oldun
Bir baktım tipide deli toz oldun
İçime saplanmış paslı biz oldun
Beyazın içinde dürdün Mehmet’i

Doksan bin yiğidi vurdun silahsız
Sarıkamış dense duramam ahsız
Kalem o son gece hala sabahsız
Ölümle durdurdun yordun Mehmet’i

Kardelen kanında can buldu açtı
Nevruzda sümbülde kokular saçtı
Can varken bedenler cananı seçti
Beyazdı beyaza sardın Mehmet’i

Hiç mi acımadın bakıp hline
Karalar bağlattın nice geline
Melekler yetişti toplu salına
Okuyup anlayıp derdin Mehmet’i

Tüfeğe sarılı dondu bedenler
Yarım can ulaştı koşup gidenler
Bir fatiha bekler dua edenler
Bitmez bitmeyecek gördün Mehmet’i

Kimi ağaç üstü kimi ayakta
Kimi bir siperde kimi koyakta
Milyonlar uğurlar her yıl sayak ta
Bir kader ağıydı ördün Mehmet’i

Ayakta bot yırtık parka bulamaz
Ölüme salanlar yiğit olamaz
Bin kez silselerde tarih silemez
Emre itaatkâr sürdün Mehmet’i

Kalender yüz binler selama durur
İmanla şehitlik en büyük gurur
Vicdanlı Mehmet’i içinden vurur
Dağlarda aslına verdin Mehmet’i

24. 11. 2012

Haşim Kalender

ONLARI RAHMETLE ANIYORUM ALLAH ŞEFAATLERİNDEN MAHRUM EYLEMESİN