yemeği
ocakta unutmuş gibi
irkilip birden
ufka bakıyorum
o galibarda rengi bulutları
okşamak için incitmeden
kıpkırılıyor hayallerim
dağın yarısını yemiş görünce
kara bulutları
yürüyorum
hiç yoktan ezilmiş
çocukluğumu
elimde olmayan yoksulluğu
düşünerek
gömüyorum sise
tüm kötü duyguları
yürüyorum
adam saymadan karanlığı
yürüyorum
sırtından sıvazlamak için umutlarımı.
yürüyorum
günü
gelmiş ama
maaşı gecikmiş bir işçiyim
yürüyorum
dede olmaya sabırsız emekliyim
işte
tam da bu anda
tökezliyor
örtbas edilmiş düşüncelere takılan beynim
yürüyorum
topal çolak bir umutla
ve
herşey meydanda
ne istediğim gibi
ne de
olduğum gibiyim burada...
22.04.2002 sarıkamış / kars
Hasan YaşarKayıt Tarihi : 8.7.2004 17:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!