Sarıkamış Ağıdı Şiiri - Mahir Güngör

Avşar Sarıkamış AĞIDI

Gene uğru kış geliyor,
Görmeyene hoş geliyor.
Şu Sivas'a giden kağnı,
Dolu gidip boş geliyor.

Sivas'tan, Sarıkamış'tan
Yatamıyorum kara düşten,
Hastam zayıf arabacı,
Yavaş indirin inişten.

Aziziye baba yurdum.
Kafkasya'ya tabya kurdum.
Benim korkum Rus ‘tan değil,
Kara kışa kurban verdim.

Gadanı aldığım Eşe,
Tekerim değdi taşa.
Seferberliği durdurun.
Elini öptüğüm paşa.

İbrişimin kozaları,
Batsın Avşar kazaları.
Sarıkamış’ta kırıldı,
Koç yiğidin tazeleri.

Sarıkamış Altınbulak,
Soğanlıyı biz ne bilek.
Bizim uşak şık giyinir
Ağlı zebun kara yelek.

Sarıkamış ne karalı,
Kimi ölmüş, kimi yaralı.
Bunu duyan var mı ola?
Yalan dünya kurulalı.

Adamı olan herk ediyor
Olmayanlar terk ediyor
Her nereye vardım ise
Gelinler çifte gidiyor.

Yüzbaşılar yüzbaşılar,
Tabur taburu karşılar.
Yağmur yağıp gün değişin,
Yatan şehitler ışılar.

Gene uğru kış geliyor
Görmeyene düş geliyor
Şarkışla’yı savuşmuş ta
Arabalar boş geliyor.

Kimini gülle götürdü,
Kimini toplar yatırdı.
Kör olasıca Moskoflar
Nece ocaklar batırdı.

Ayşe bekâr, Zeynep bekâr
Acemi talime çıkar.
Dört oğlum sefer ağzında
Topalım kahrımı çeker.

Uşak gitti sürüyünen,
Asker kalkar boruyunan.
Hangi eve vardım ise,
Bir gelin var karıyınan.

Yaslı deli gönlüm yaslı
Acep nedir? Bunun aslı
Kardeşler kana belendi
Kara don, gül gülü fesli.

Soğanlı da bir harp oldu
Nece canlar telef oldu
Sarıkamış alınışın
Sağ olanlar mektup saldı.

Yağan karların altında
Kara çadır var mıydı?
Top gürleyip gelir iken
Acep delin varı mı idi?

Dokuz kardeşi ölenin
Benim gibi olur bacısı
Sivas’a tabur dökülmüş
Beşi anamın kuzusu.

Kaynak: Mustafa Önder (Özlüce)- Tomarza
Ahmet Köksoy (Küçük canlı)- Tomarza.