* **Sarıkamış Acısı *

Karadır kışlar kara,
Karadır kışlar Sarıkamış’ta.
Gencecikler, körpeler, anakuzuları,
Daha onüçünde, onbeşinde koşuştular bu diyara!
Dul analarını bıraktılar, topal emmilerini!
Daha hiç görmemişken mavzer mermilerini,
Üstleri başları yırtık, yamalı giysileriyle,
Yavukluların en güzel emanetiydiler vatana…

Akılları kendi köylerinde; çiftte, çubukta.
Çocuklukları, yoksullukları düşmanın umurunda mı?
Lâkin bu vatan kurtulacak, kurtarılmalı da! ...

Karadır kışlar kara,
Karadır kışlar Sarıkamış’ta!
Çarık ne bilsin iki metreden fazla kar’ı?
Zıbın ne bilsin donmaları, ayazları?
Yani; çürür mü o bedenler yerin altında? ! ...

Kış aman vermedi,
Dağlar geçit vermedi,
Bit yapıştı yakalarına!
Açlık doldurdu kursaklarını,
Umutla ısındılar sarılaaa sarıla…

Yorgun beyinler, yanlış hesaplarla hırpalandı,
Savaşla savaştılar!
Doksanbin şehit düştüler!
Allah-u Ekber dağlarında…

Vatan bizim dediler,
Beden bizim.
Yeniden yeşerdiler!
Anadolu’da, Trakya’da, yiğidin harmanlandığı topraklarda...

Köy köy, bucak bucak,
Karlı dağları hatırlayın baharlarda!
Kardelen çiçekleri gibi, kar altından fışkıran!
Biz diye bir ses oldular bu vatanda…

Biz; yeryüzüne serpilen çiçeklerde açan kahramanlarız.
Her birimizden fısıltılar yüklü rüzgarlara!
Ben de onun için dalar giderim,
Dalgalanan ayyıldızlı al bayraklara…

Selam olsun bin selam!
Bizleri ölümsüz kılan bu topraklara,
Bizleri doğuran sabırlı analara…

OKUYUCULARIMIN YAKINLARI OLAN 90 BİN ŞEHİDİMİZİN AZİZ HATIRASINA SAYGILARIMLA.
27.12.1975 / GAZİEMİR - İZMİR
(GÜZEL DOST adlı şiir kitabımdan)