Soğuk günlerde gelirler aklımıza
1914 yılının kış aylarında,
Binlerce askeri karlar altına verdiğimiz zamanda
Dondu canımız, onlarla artık mezarda
Küçüğü, büyüğü demeden cepheye
Sadece birer parça esbap var idi üzerilerinde
Yürüdükçe hissedemedikleri ayakları
Dayanamadı, yarı yolda bıraktı
Baktırmadı komutan, hiçbir askerinin arkasına
Görüp de yıkılmasınlar diye kardeş acısına
Ama bilmiyor onların canı vatana
Sonsuza dek helaldir bu uğurda!
Eli tetikte donmuş olan yiğitler,
Karın füsunu ile uykuya daldı, yittiler
Daha bir kurşun dahi atamadan
Beyaz bir melek olup gittiler.
Cansu Aydoğan
Kayıt Tarihi : 23.9.2018 19:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!