Sarıkamış Şiiri - Yıldırım Yıldıran

Soğuktu çok ama çok soğuk,
Aralıktı aylardan zemheri,
Yıl 1914’tü.
Sarıkamış’tı burası sanki kutuplar,
Doksan bin yiğittiler,
Baş kabak, ayak çıplak, aç bilaç,
Karşımızda Ruslar,
Başımızda hayâlperest, şöhret arzulu başlar,
Sürdüler yiğitleri, sürdüler ciğerlerimizi,
Allahu Ekber dağlarına,
Sürdüler karlara, sürdüler ölüme, sürdüler donmaya,
Çoğu dondu, tek kurşun atmadan, yemeden,
Tek bir ses çıkarmadan, sıcağa hasret,

Görsen ağaç sanırdın donanları,
Şehit görüntülerine dayanamazdı insan,
Anlatılmaz acıları,
Bu bir macera mı, ütopya mı?
Kim verecek bu tarihin hesabını?
Kim verecek şehidin, yetimin, donanın hesabını?
Oyy Sarıkamış oyy,
Kemikleri sızlar şimdi o şehitlerin,
Neden mi?
Tek kurşun atmadan, tek kurşun yemeden,
Donmak ılık bir uyku ile donmak,
Buz olup buza kesmek,
Kolay mı dostlar kolay mı?
Üşüdük dersek yalandır şu an.
Üşüdük dersek haksızlık ederiz,
Onların hatırlarına.
Isınmak da haram olur bizlere,
Onları düşününce.