Sarıkamış Şiiri - Yasin Yamak

Sarıkamış'ın dumanı tütüyor, her yer kar.
Bekleyemedin mi ölüm, düşmanın gelişini?
Garibim, Mehmedim, yiğit asker,
Cesediyle yüce,sere serpe ibret misali.

Doksan bin kişi dile kolay o ıssız köşede,
Yürürken illet üzerine, soğuk, kar...
Vatan bu, ölse Mehmedim ne çıkar?
Tarih,Türk'ün aldığı nefes kadar...

Aşmak üzereyken Moskof,melun ayaklarıyla sınırı,
Ağır adımlarla yürüdü orduların en şanlısı.
Sırtlarında vatan, ayakaltı kar, başlarında ölüm,
Medeniyet izlesin, sarsılsın, sürünsün.

Fakat ne çare, serildi bir bir Mehmedler,
Son nefeslerinde baş uçlarında Hazret-i Peygamber.
Korksun düşman Mehmed'in cesedinden,
Ve vazgeçsin artık ele geçirmek gayesinden.

İşte bunun için soldu canı gazilerin,
Türk oğlu! Bunları bilmelisin.
Atan sana bıraktı kanıyla suladığı vatanı,
Böyle yüce bir atadan sana böyle
Yüce bir vatan kaldı...