Sarıkamış Şiiri - Mehdi Ersoy

Bin dokuz yüz on dört, Aralık ayı,
Can verdi Mehmed'im, karlar altında.
Şehadete yürüyor binlerce kayı,
Can verdi Mehmed'im, karlar altında.

Mehmed'im çarıkla Yemen'den gelmiş,
Soğuktan mermiler göğsünü delmiş,
Beyaz kefenini göklerden almış,
Can verdi Mehmed'im, karlar altında.

Karakış Mehmed'i tifüsle vurdu,
Doksan bin Mehmetçik kıvranıp durdu,
Kurşunu görmeden susmuştu ordu,
Can verdi Mehmed'im, karlar altında.

Beyaz gelinlikle çıktı dağlara,
Mührünü vurmuştu altın çağlara,
Kendini atmıştı İrem bağlara,
Can verdi Mehmed'im, karlar altında.

En büyük düşmanı karla borandı,
Moskof tarafından bir de tarandı,
Diriler, ölüler tek tek arandı,
Can verdi Mehmed'im, karlar altında.

Mehmed'im cephede verdi canını,
Matem sardı yurdun dört bir yanını,
Peygamber medhetmiş şehit kanını,
Can verdi Mehmed'im, karlar altında.

Ağıtlar yakıyor ana, bacılar,
Söndü ocakları, tütmez bacalar,
Yürekler kavruldu, çekti acılar,
Can verdi Mehmed'im, karlar altında.

Ruhun hançer gibi çıkar kınından,
Kardelenler açar şehit kanından,
Aziz bildi vatanı, kendi canından,
Can verdi Mehmed'im, karlar altında.

Dünden bu günlere, tarih seslenir,
Bu destanı duyan herkes hislenir,
Şehitlik tacından ruhlar süslenir,
Can verdi Mehmed'im, karlar altında.

Mehmed'im cihanda yoktur emsalin,
İbret olsun diye verdik misalin,
Zannetme bu destan tarih masalın,
Can verdi Mehmed'im, karlar altında.