Sarıgl Gölde Aksar Ay

Sarı Gölüm garip Hasan Dağında
Üç beş kuru Alıç kalmış bağında
Umutlar yok oldu toz toprağında
Yağmurla gölümü doldur Allahım

Terki diyar etmiş, gölün tüm kaz’ı
Damlaya muhtaçtır, çoğuyla azı
Sarnıçlar dolsunda, çalsınlar sazı
Senin rahmetin pek, boldur Allahım

Keklik suya bülbül, gül'e ağlıyor
Kalbim ruhum darda, kara bağlıyor
Bu göl her canlıya hayat sağlıyor
Dürülmüş yüzleri güldür Allahım

Mazide yağmurlu yeller eserdi
Kışlarda zemheri ayaz keserdi
İnsanlar doğayı yerlere serdi
Susuzluğu gölden kaldır Allahım

Sarı Gölün tozu, suyundan baskın
Kuraklık pek zalim, dişide keskin
İnsanlık seyreder, miskin mi miskin
Geçmişinden bir ders aldır Allahım

Sarıgöl solmuş suskun gecesi
Gözümde yaşlarla damla hecesi
Dilsizdir toprağı, taş bilmecesi
Çözüm nedir kul’a bildir Allahım

Kaya oyuğunda balıklar gezsin
Dalgalar sahile serpilip azsın
Şair şiirleri coşkuyla yazsın
Gönüle tercüman dildir Allahım

Su daki kıymeti, kadri bilmeli
Yaşayıp sevdikçe yüzler gülmeli
Matemi ve yası yağmur almalı
Vefasız demleri sildir Allahım

Ormanı ağacı anla ki dilsiz
Gözleri yaşlıdır duası elsiz
Yaprağı dökülmüş, bağban’ı gülsüz
Acımadan yakanı öldür Allahım

Şiirhan tazeler hep duasını
Göl içinde gümüş gün rüyasını
Sonlandır şu Sarı Gölün yasını
Bu gidişle sonu çöldür Allahım.