Sarıçiçek Şiiri - Mehmet Özsan

ah ardıma düştü bir sarıyıldız,
elimdeki sarıçiçeğime sevdalı

bir iki satırlık hikaye işte bizimkisi
bir baharlıktın sarıçiçeğim,
ama ömrümün en uzun baharı idi.
o bahar tüm çiçekler yoktu,
sokak lambaları loştu,
ana yüreği gibi heyecanlıydı adımlar,
ardımda kanatlar...
vermedim sarıçiçek seni,
nefesimle ısıttım,
her cana dökülen gözyaşları suyundu
yediveren gülüydü kaynağı...
bir o ölmemişti.

ah sarıçiçek bükme boynunu
komadım seni.
son bakış bile,gözlerini kaçırırdı bizden.
en hüzünlü türküler gelirdi aklıma kavgada
sen ağlama!

derdimki;
uzun saçlarımı taramadım,
sıradışına alışsın bakışlar...
istediğini alıvermeyi bilen alıcı kuşlar
boyun bükmeyi bilmeli...
kurşun olurda sokulursa yüreğime
ölüm bile şaşırmalı...

boşuna değildi canlarımın yandığı,
özlemin kokusu sinmese üzerime
soluvereceksin sanki sarıçiçek,
koma beni...

ah ardıma düştü bir sarı yıldız
elimdeki sarıçiçeğime sevdalı
gitme zamanı sarıçiçek,
ermez yıldızlara kelepceler
hem ölüm yıldızlarda geç olur.
hep göz gözesindir umutla
aranızdan insanlar gelip geçer.

(eskişehir-ağs 2011)