Sarı Zambak
Ihlamurlar çiçek açınca demiştin.
Öğrendim.
Açmıyorlarmış çiçek öyle dediler bana.
Şimdi durgun bir deniz gibiyim.
Dalgalarım yorgun kalmaya yakın ve
kalmalar bize uzak.
Gidesim var ama gidemiyorum.
Sensizlik zor geliyor yaralarıma.
Kabuk bağlamıyorlar artık.
Soluyorum…
Sen ise yeşeriyorsun başkasında.
Suyum sen, suyum eksik.
En ıssız yerimde açtın sen.
Hücrelerimde…
Sarı zambaklar gibi.
Bekliyorum.
Issız yerlerinde açacak zambaklar gibi.
Ama zaman akıp gitmeyen bir su ve sen bekletiyorsun ıhlamurun çiçek açması misali.
Kayıt Tarihi : 21.1.2025 04:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Teşekkür ederim
TÜM YORUMLAR (2)