Annem bu sabah; "Gönlün mü hasta? " dedi.
Otuz beş yıllık ömrüm bir söze sığdı da, ben "Evet" diyemedim.
Yılların birikimi var içimde.
Bir duygu karmaşası, tarifsiz bir zihin bunalımı.
Bir kalabalıkta, annesinin elini kaybetmiş bir çocuk telaşı.
Yalnızlığın katıksız hâlini bilir misiniz?
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta