Sarı Uykular Şiiri - Hayati Sariekiz

Uykuda ölünmeli,
Uykusuzluktan.
Uyku tesellinin beyazı;
Uykunun sapsarısıdır ölüm,
Serinleyen bir akasyanın
Gölgesinde değil köklerinde.
Belki uçuyordur feryatlar,
Güvercinin el etinde.
Belki de edinilmiştir çığlıklar...
Nasıl olursa olsun
Uykudan sapsarıdır ölüm!
Kökleri gölgesine çakılı akasyanın
Kılcalları ceset şeklindedir.
Cesedin kirpiklerindeki sütün
Zehirinden böyle kokar akasya.
Akasya bir uykuyla;
Uykuyla sapsarıdır ölüm!
Her dalın yorgusundan kırık dikenli,
Etrafı ölü usta evleriyle çevrili,
İntikamında bir masumun ve çocuğun
Kanı çiziktirilmiş mezar taşlarının üzerinde,
Yani uykuda sapsarıdır ölüm!
Dedim ya;
Uçuyordur şimdi bir ölüm,
Güvercinin uyluk kemiğinde,
Akasyanın uykusunda sararan çocuklara.
Çünkü çocuklar için ölüm,
Uykudan daha sarıdır!
Ona göresi suçlu değildir akasyadakiler,
Suçlu akasyayı ölüye çevirende,
İntikamını sarı uykularda planlayanda.
Çocuk masum ve mahrum toprağından,
Acıdır çocuksuz yeşeremez topraklar,
Uykusunda ölümü boğazlayıncaya kadar,
Uykusunda ölecek çocuklar!
Bana görem köklere üflenendir düğüm.
Ve uykusuz sapsarıdır ölüm!