Sarı Sonbaharlar Şiiri - Nurten Ak Aygen

Ayın şavkında bahtiyar
Karanlık gece ağarana kadar
Aynalı çarşıda ah kaldırımlar
Akşamı kanatır ağlar sabahlara kadar
Bir eylûl sevdası dokunur
Ruhlardan öpünce yangınlar
Ne gök ne yer
Geçtiler kapımızdan
Yeşil ilkbaharlar

Öylesi yalnızdıki;
Seğirtken zaman
Kapıların önünde oturur
İhtiyar köylü kadınlar
Bir kese kağıdı kahkaha kaldı geçen zamandan
Filesinde sarı sonbahar

Paltosunun cepleri dolu ihtiyar adamlar
Ne güneş ısıtır ellerini yüreklerini artık
Yalınızlığa yar olmuş
Titreyen dizler dudaklar
Evle kahve arasında mekik dokuyorlar
Dillerinde eski bir ezber
La ilâhe illâllah!

Düşüyor güçten her gün biraz daha kısalıyor
Adımlar
Aşk sevişmek değil sevgili
Dilimin ucunda
Neydi?
Yaşamak bir gün gibi ömürden geçti
Rüziğâr gibi iğne yapraklı çam dallarında

Çamlar yaprak dökmez sevgili eylûlde
Sancılarını çeker dizlerinde

Koşar durur pencereden pencereye
O küflü anılar
Ayva sarısı nar kırmızısı yangınlar
Yürek sızısı
Geçip gidiyor yıllar dur desende durmuyor.