sararmış yine hiç ses vermeden yapraklar
rüzgar yine tanıdık kederiyle bir bir dolaşır boş sokakları
ve istemeden sonra misafirim olur açık pencereden;
saçlarımı okşar
öper yanaklarımdan
geldiği gibi gider sonra istemeden
açık kalan diğer pencerden...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
