SARI SAÇLI MAVİ KADIN (2)
Tercihli bir yalnızlığın ,köşe başlarındaydı kadın...
Kara hummadan beter geceler de,kezzap sarısı günlerin doğmasını bekliyordu.
Yıldızlar aydınlatmıyordu artık,yüreğinde ki zifiri.
Yalnızdı yalnız olmasına da ,
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta