Yüksek tepelerde seyreder arşın maviliğini
Semaya dönük yüzüyle gülümser güneşe
Bulutlar ağladıkça yağmurla paylaşır hüznünü
Yıldızlarda unutur derdini
Kışın soğuğunda bembeyaz kar örtüsü sarar bedenini
Aylarca gökyüzüne hasret toprağa bırakır özlemini
Nisanda bahar türküsü uyandırır doğayı
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta