Yüksek tepelerde seyreder arşın maviliğini
Semaya dönük yüzüyle gülümser güneşe
Bulutlar ağladıkça yağmurla paylaşır hüznünü
Yıldızlarda unutur derdini
Kışın soğuğunda bembeyaz kar örtüsü sarar bedenini
Aylarca gökyüzüne hasret toprağa bırakır özlemini
Nisanda bahar türküsü uyandırır doğayı
Güneş ısıttıkça beyaz örtü kalkar yavaşça üzerinden
Uykulu gözlerle selam verir yeni başlayan güne
Boynu büyük semazen gibi
Allah şükreder her nefesin soluğunda
Dalgalarla boğuşan gemi demir attığı sonsuzluk limanına yanaşır
Ömür dediğin papatya falından ibaret
Seviyor-sevmiyor la geçer vakit
Başına taç yaptığım sarı papatyam
Kayıt Tarihi : 4.7.2017 17:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!