Bugün nedense,
Hüzün kapladı.
Bütün benliğimi tahrik ediyor,
Sebepsizmi acaba..?
Yoksa bir sebebi varda benmi ifade edemiyorum.
Belkide bana kırılmışlığın korkusu sardı yüreğimi.
Yok sanmıyorum,
Benim papatyam öyle püsenlerden bükülmez.
Öyle kırağılardan yıkılmaz.
Hüzünüm belkide karşımda olmadığındandır.
Ne dersin.
Sence hangisi......?
Belkide hiç birisi değil.
Sadece sen yoksun karşımda.
Hasretinden hüzünlendim bilirim.
Evet her'halde doğrusu bu.
Neden bu kadar hüzünlendim sence.
Yoksa bir şeylermi oluyor,
Benim haberim yok.
Yada birşeyler oluyorda bana malum'mu
oluyor...?
Yok canım.
Bence olan birşey yok.
Benimki sadece kuruntu belkide.
Ama geleceksin biliyorum.
Benim sarı papatyam.
Sen'ki karakışta bile yapraklar açtın.
Şimdi tomurcuklanmışken solmayacağını biliyorum.
Açacaksın benim sarı papatyam..?
Bak yeşermeye başladın bile,
Açıyor işte bak gördünmü
Papatyam geliyor papatyam.
Kayıt Tarihi : 31.1.2007 17:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dışarıda kar var hava çok soğuk -yerler buz tutmuş cam gibi adeta. Gönüllerde yar var dost var sevgi var. -yürek lerde sevda var yanıyor adeta Yanan yürek sönmesin. -Yarap sevgine bu can feda. -Nuh COMBA- Sevgiyle sağlıcakla kalın.fiemanillah. 31-01-2007-çarşamba günü saat 18:00.
Bak yeşermeye başladın bile,
Açıyor işte bak gördünmü
Papatyam geliyor papatyam.
Tebrik ederim Nuh kardeşim, papatyalar solmasın, selam ve saygılar...
TÜM YORUMLAR (13)