-Sarı Odalara Yolculuklar... Şiiri - Yor ...

'her resim hikmetlerle dolu Yaradanın çizdiği resimden tuvalden daha güzeli var mı..tebrikler ..sürükleyici bir deneme tarzı selam ve dualarımla'

sarı odalara siz gibi bakabilenlerdenim bu zevki ancak yaşayan bilir kaleminize saglık saygılar

- Sarı Odalara Yolculuklar...

Resim sergilerini sevmiyorum, fotoğraf günlerini de...
Yaşamın ölü görüntüleri hep üzer beni.durağan, sessiz, sahte renklerle çığlıkları susturulmuş yaşamın resimlerini,
fotoğraflarını sanırım hiç sevmeyeceğim.

Resim sergilerine, fotoğraf günlerine gidenlere YOLCULUKLARI tavsiye ederim.
yolculuklara sık çıkmayız, yılda bir ya da iki.Hatta bazı insanlar tüm yaşamları boyunca bir ya da iki kez yolculuk yapmıştır.
Bu şanslarını uyuyarak geçirenlere, yorgunluktan öldümcülere, bu yol ne zaman bitecek diyerek sızlananlara üzülüyorum
hatta acıyorum.

Ben oldum olası yolculukları çok severim.
Yolculuklara çıkmak için utlaka bir bahane bulurum.Herkes kara günler için bir köşede para bulundurur ben de yolculuklar için.
Ve yolculuklara mutlaka yalnız çıkarım. SARI ODALARIN İÇİNDEKİ GÖRÜNMEYEN ÖYKÜLERİ DİNLEMEK İÇİN.
Gerçek RESİM SERGİLERİYLE buluşmak için.
Tüm ihtişamıyla kentlerin yaşam şölenine katılmak için.Binlerceyıldır saklı sırları sokaklardan dinlemek için....

İstanbul- Van arası bir tren ya da otobüs yolculuğu yapın beni daha iyi anlayacaksınız.
Ben başımı cama dayar, avuçlarımı yüüzme yastık yapar, kare kare keyfini sürerim yaşamın, yolculuğun...
Resimler canlı, gerçek renklerle süslenmiş, her kare yaşıyor, yaşatıyor...
Hatta aar istasyonlarda ya da mola yerlerinde el sallayan çocuklar bile var.Canlı ve yaşam dolu gülümsemeyn resim sergileri gibi.

Resimler çerçevesiz ve alabildiğine özgür.
Mesela önce İstanbul'u yaşayın ilk gözden, aracısız, fırçasız...
Körfez'i, Sapanca'yı, Bolu'nun çam kokulu dağlarını... Hiç bir Bolu fotoğrafı çam kokusunu verir mi?

Ve Ankara. Ülkemizin kalbi.Gökdelenleri, resmi binaları, metrosu, varoşları...
Sakın uyumayın! yol çizgileri yıllardır sizi bu güzelliklere taşımak için bekliyor.Kırıkkkale,Aksaray,Kayseri, Konya,Adana,
Gaziantep,Şanlıurfa, Diyarbakır, Batman, Bitlis, Van......
Karadeniz'i baştan başa gezmeyi unutmayın.... Ve tabi ki Ege kıyılarını....

Otobüs camından geceleyin herhangi bir kentin görünümü kadar sımsıcak bir resim olamaz.! Bir şubat gecesi, bu görüntüyle
çocukluğunuza kadar ısınabilirsiniz!
Kayseri'den, Niğde'den, Aksaray'dan geçerken yol boyunca binalardan el sallayan sarı ve beyaz ışıklar, ışıkların anlattığı
görünmeyen öyküler...
Mümkün olsa o sarı ışıklı odalarda yaşayan herkesle tanışıp öykülerini dinlemek isterim. yol boyu bu sarı ışıklı odalarda yaşananları
merak eder, binlerce senaryo yazarım...

Televizyon dizilerine benzemez hiç biri.Yaşamla öyküler arasında duvar yok!
dokunabilirsiniz her ayrıntıya, Her çığlığı duyarsınız.Acı ve sevinç en çıplak haliyle yüreğnizle buluşur.

Her kentin gece ışıkları; bana binlerce sessiz çığlığı anlatır.susarak çoğalan ve çoğu duyulmadan mezara giden öyküler...
Konya'dan, Adana'dan, Diyarbakır'dan geçerken sarı ışıklı camlara daha duyarlı bakın siz de duyacaksınız o çığlıkları...

SARI ODALARA YOLCULUKLAR yaptıkça;
Yaşanmamış aşkları,yarı aç ama onurlu duruşları, denizler ötesi düşleri,kocaman yürekleri, umutları, sesszi çığlıkları, onulmaz
yaraları, yaşama sevinci dolu gülümsemeleri, sıcacık yuvaları, gece yarıları çocuklarının üzerini örten şefkali elleri, fedakarlık
öykülerini, masal anlatan babaanneleri, misafirikleri, yetimleri, asker yolu bekleyenleri, mahpus yakınlarını, bedeni felçli ama
umudu sağlam insanları............
yani yaşama dair tüm güzellikleri ve gerçekleri en çıplak en şeffaf en katışıksız haliyle görecek duyacak hissedeceksiniz.
tüm renkler doğal,tüm sesler kendi renginde...

Ünversiteden, askerden arkadaşlarımız işte bu evlerden birinde yaşarlar.
Bir tatil kasabasında ya da otogarda gördüğümüz ama seni seviyorum diyemedğimiz ceylan bakışlı kızlar,
yakışıklı adamlar da bu kentlerin sarı ışıklı odalarından birinde yaşarlar.
Bakarken yaşayın, tüm hücreelrinizde hissedin yaşamı ve öyle geçin.!

Adana'dan geçerken üniversite aşkımı, Kayseri'den geçerken gecikmiş randevumu, Ankara'da yaz aşkımı hatırlarım.
Kimbilir hangi binanın sarı ışıkları saklıyor onları.!
Belki başka kentlere taşındılar, belki öldüler.... ama ben onları hala o kentlerde özlüyorum.

İşte size sarı odaların öykülerini bağıran yolculuklar; yaşamın gerçek renklerini anlatan resimler...

gerçekten harika bir yazı..bana çok şey hatırlattınız..yüreğinize sağlık... kutlarım..ben sarı odalara yolculuğu seçtim..resim sergileri kim istiyorsa onun olsun....

..10 PUAN !!!! ... yıldızlı......)