-Sarı Odalara Yolculuklar... Şiiri - Yor ...

bence yolculuk....hangi ressam mutluluğun resmini çizebilmişki...

Schopenhauer'un sevdiğim bir lafı vardır:'Gençken kapı zilinin çalmasını beklerdim: Nasıl bir macera beni bekliyor diye... Ama şimdi zil çalınca bağırıyorum:' Yine ne var!' :)

Çocukluğumdaki en büyük hayalim; yeni yerler keşfetmekti. Birkaç çocuk, büyüyünce minibüsle yapacağımız bir dünya turu için para biriktirmeye bile başlamıştık. Parayı harcadık, ortak hayalimizi gerçekleştiremedik. Ama ben, minibüsle olmasa da, Amerika'dan Japonya'ya dünyanın birçok ülkesini gezdim; en çok da otomobille yaptığım yolculukları sevdim. Gördüğün bir tabela ilgini çekerse, dalarsın yola, seni götüreceği sürprizin izini heyecanla sürersin. Hele mevsim ilk ya da sonbaharsa, toprağın, suyun ve gökyüzünün muhteşem görüntüleri insanın gırtlağına bir hıçkırık gibi oturur. İlahî bir elden çıkmadır harikulade resimlerden oluşan bu sergi. Görmeyi bilenler için, 'bakarken yaşamamak' mümkün değildir zaten. Yol boyunca; tarlalarda çalışan kadınları, bir caddede (evet cadde!) ilerleyen teknenin içinde neşeyle cıvıldayan çocukları, ağacın altına serdiği gazete kağıdı üzerinde demlenen adamları,mozaik balkonlu evleri, naylon poşetlerin dolandığı ağaçları görürsün, tanımadığın insanların günlük yaşantılarını, özlemlerini, sevinçlerini, kederlerini merak edersin..Hayal gücün gördüklerine eklenir, görmediklerini kurmaya başlar..Ne öyküler, ne romanlar, ne şiirler çıkar bunlardan dersin.

'Serginizi' çok beğendim, Sayın Eroğlu. Elinize sağlık. Bana güzel bir yolculuk yaptırdınız. Van'a bir yolculuk da farz oldu artık.

Selamlar.
Serap Çakalır

'Otobüs camından, geceleyin, herhangi bir kentin görünümü kadar sımsıcak bir resim olamaz '....
Dokuz yılımı, Anadolu' da geçiren eskimiş bir öğretmen olarak , - diğerleri gibi- bu duyguyu da çok iyi bilirim.. Gerçekten o zifir gecelerin siyah peçesi içinde, pencerelerin perdeleri arasından sızan sarı ışıkları gördükçe , o an sarı benizli bir insan gibi görünen perdelerin arkasında , ne acıların ne sevdaların yaşanmakta olduğunu düşünür, elimdeki gazetenin kenarlarına o anki duygularımı şiir dizeleri olarak karalardım..
..Şiir sıcaklığındaki bu geniş manzaralı resminizle bana o anları yaşattığınız için ..sizi kutluyor ve çok teşekkür ediyorum sayın Eroğlu..
Esen kalınız....
Bu mesajımı sil

'Otobüs camından, geceleyin, herhangi bir kentin görünümü kadar sımsıcak bir resim olamaz '....
Dokuz yılımı, Anadolu' da geçiren eskimiş bir öğretmen olarak , - diğerleri gibi- bu duyguyu da çok iyi bilirim.. Gerçekten o zifir gecelerin siyah peçesi içinde, pencerelerin perdeleri arasından sızan sarı ışıkları gördükçe , o an sarı benizli bir insan gibi görünen perdelerin arkasında , ne acıların ne sevdaların yaşanmakta olduğunu düşünür, elimdeki gazetenin kenarlarına o anki duygularımı şiir dizeleri olarak karalardım..
..Şiir sıcaklığındaki bu geniş manzaralı resminizle bana o anları yaşattığınız için ..sizi kutluyor ve çok teşekkür ediyorum sayın Eroğlu..
Esen kalınız....
Bu mesajımı sil

uzun yolculuları severim oldum olası

en çok da kış geceleri yolculukları düşündürür beni ve ürpertir.

karanlık bacalardan süzülür hafiften dumanlar ve o evlerde kimbilir hangi ruhlar üşür.

kendimce hikayeler yazarım o insanların var sayımı ile.

baharda ise gündüz yolculuklarını severim.

hele de mayıs ayı ise her taraf yeşil,gelincikler açmıştır.

yazınızı severek okudum.

tebrikler...

Tebrikler şaire.
ethem turan

Resim sergilerinin yeri ayrı, yolculukların ayrı..Haklısınız, yolculuklardaki gözlemler, canlı senaryosudur yaşamın. Zaman bulduğumda çok isterim öyle yolculuklara çıkabilmeyi, sarı odaları da okuduktan sonra özellikle..Tebrikler. Kaleminiz yorulmasın 10

Her ikisi de sevgili şair,

Yolculuklar, gözlemler ve duyumsama değilmidir sanatın varolmasını sağlayan ve sence yoğrulup düşüncelerinde, ellerinde tekrar şekillenebilmesi, özündeki ile buluşması değilmidir. O yüzden her ikisi de arkadaşım.

Tebrikler,

Nuray Meriç

mükemmel bir anlatım... okurken doyamadım...bambaşka dünyanın içine girdim bir anda...bir ressam olarak düşündüm... yetmedi bir şair...
yaşamdı yaşanılmadan anlaşılmayan...
ama arkadaşım haklıydın bir yolculuğa çıkmak ve o acuçları yastık yapıp karanlıklarda ışıkları, yeşilliklerde çiçekleri, kapılarda çocukları seçmek, sevmek... bunun ne demek olduğunu bilidiğim için okurken yaşattın anılarımı..ve hatta şunu eklemek istedim bir başka yönüde, o yurdum insanı ile kolkala girip hayal çekmenin yada o yörenin bir halk oyununu omuz omuza oynayabilmeninde zevki bambaşka...
kısacası gene duygularıma kapılmadan kalemime yeter demek...
teşekkürler yüreğine arkadaşım... ve duygularını bizlerle paylaşan kalemine teşekkürler...

uzun yolculuklar özlemleri, özlemler o güzellikleri sergilemek için emek verenlerin, ressamların sergilerine umarım giderler..
doğa bir sanatsa, resimde sanatçının doğasıdır...

sevgilerimle ... saygılarımla