Sarı Mevsim Şiiri - Lütfiye Ömür Çelik

ben
bir sarı mevsimde ölmeliyim
sokaklar bomboş
sade yapraklar tutmalı yasımı kan-revan
konfetim yine yaprak
göçmen kuşların selamı ıraktan
semada neme, karışmalı
ortalık sarı, sap-saman
ayva ansın gülüşümü çukur yanak
anılarım dökülsün nar tanesi
akşam örtülsün kara perde
gerisi,dosta selam-kelam
sarı elbisemi giyip
öyle gitmeliyim
ben
bir sarı mevsimde ölmeliyim