Sarı Kızım Şiiri - Sefa Kara

Sarı saçlarını savurup durma öyle
Güneşten hiç mi çekinmiyorsun
Gülüşünü gösterip durma herkese
Müebbeti göze aldım görmüyor musun

Seni görünce bizim sokağın başında
Kalbimde bir titreme bir telaş
Sanki kıyamet kopacak
Yer yerinden oynayacak
Seni görünce dağılır hüzün bulutlar
Gökyüzü güneş açar içim dışım bahar
Düşünmem o an kitlenirim sana
Gitmez beynime kan ve de geçmez zaman
Kalbime oturur huzur gökyüzüyle konuşurum

Bir yaz akşamında tutulmuştum sana
Bahar kokan saçlarına meltem vuran yanağına
En çok gülüşün yakmıştı ciğerlerimi
Seni bin yıldır tanıyor gibiydim

Bir güvercin olup uçabilsem sana
Konsam deniz kokan balkonuna
Ya da rüzgarın olsam sıcağına
Hayranım gözlerine bakışlarına kokuna

Bak sarılıyor kırmızı bulutlar
Yağmurlar bize yağıyor bu akşam
Bekliyor bir yerde bizi martılar
Götürecekler bizi cennet diyarlara