Sarı Kız Şiiri - Uğur Gözde Eren

Adı, Sarı Kız
Aslında sarı-beyaz tüyleri.
Kucağımda, ayak ucumda benimle yıllar yılı!
Geçen ay üç yavru doğurdu ama, emmediler Sarı Kızın memelerini..
...
Biri bası gibi kar beyazı,
Diğer ikisi analarının kopyası!
Vaktinden önce dünyaya gelmiş ve ufacıktılar.
...
Memeler onlara büyük, ağızları küçücüktü.
Sarı Kızın memeleri süt dolu, memeler kıpkırmızı...
Üçer gün arayla, açlıktan ölüverdiler..
...
Velhasıl, Sarı Kız analığın taına varamadı, gönlünce.
Şimdi, bahçemdeki yavru mahalle kedileriyle oynar.
Bazı gün sütünü, bazı gün hazır mamasını paylaşır.
...
Ama en çok da, alt alta üst üste durmadan oynaşır...
Pire tozu karetmiyor, kaşınır da kaşınır!
Ben nereye taşınırsam,
Kediler söz birliği; benimle taşınır.
...
Suları benden her sabah, yoğurt kaselerinde.
Köylü onları sevmez, köylü korumaz...
Tanrı der; Dünyayı onlarla paylaşın.
Ama çoğu bilmez, çoğu anlamaz..
...
En zoru kıştır, kediler için.
En zoru yağış...
Üşüyüp, ıslanınca sığınacak yer arar,
Acıkınca miyavlar da miyavlar...
...
Onlara içim acır,
İçim ürperir..Gözümün gördüğünü beslerim TAMAM,
Ama aklıma binlerce aç-susuz
Binlerce kimsesiz kedi gelir...
Uğur Gözde Eren