Sarı Kedi ve Sevgi Şiiri - Adnan Deniz

Yavaşça sokuldu kedi, pantolun paçasına sırtıyla sürtündü adamın. Başını kaldırıp baktı, tepki ölçer gibiydi. Kuyruğunu oynattı kedi sevilmeyi istediği o kadar çok belliydi.
Birazda aç ve susuzdu tabi ki sarı kedi.
Farkında değildi adam kedinin. Vardı kendine göre meşguliyeti. Tepkisiz oluşuna aldandı kedi, koskoca adamın. Adam hissetti bacağında kediyi. Tekmeyi yedi kedi. Nasıl acıdı canı nasıl? Kaçtı başına ağacın, baktı adama hırçın hırçın. Bir miyav dedi ki kızgın kızgın, kedi sanki delirdi. Adam bakmadı bile kediye işine devam etti. Atladı yan havluya acıyla sarı kedi. Onu küçük bir çocuk gördü
Gel pisipisi dedi kediye, Ufacık elleriyle kediyi çok sevdi. Gitti içeriye çocuk ekmek, su getirdi verdi kediye. Salladı kuyruğunu doymuştu kedi.
Teşekkür eder bir hali vardı. Atladı çocuğun kucağına oyunlar oynadı. Sonra yoruldu kedi, sonra bir köşeye kıvrandı.
Çocuk kediye baktı, gülümsedi. Kedi çocuğa baktı gülümsedi. Mırıl mırıl uyudu ağacın dibinde kedi.
Adam bitirdi işini, gördü kediyi. Çocuk gitmişti.
Bir taş aldı adam attı kediye. Kedi birden dikeldi. Hırladı adama kedi, dişlerini gösterdi.
Birden çocuk geldi geri, adamının tepkisini gördü Çocuğun bacağına sürtündü kedi. Adam da gördü değişikliği. Nasıl döversen, görürsün tepkileri, nasıl seversen çoğaltırsın öyle sevgileri.