Sarı kedi Şiiri - İbrahim Özdemir 2

S A R I K E D İ

Bilmemki sana nasıl kıymışlar,
Yolun ortasına sana açık mezar yapmışlar,
Bak sarı kedi ölmüş diye ad takmışlar,
Kimi caniler senin üzerinden araba sürmüşler,
Ah birde o cellatlıgı kendi bedenlerinde gezdirseler,
Denizleri doldurdu göz yaşlarıyla acı dolu agıtlar,
Bütün insanlarda dökülürdü hüzün eşraflı bukleler,
Yıkıldı canlıların şaheser sarı tablosu,
Hangi hız tutkunu yaptıysa bu acı vuruşu,
Gelmezmi aklına kendinin de bir canlı oluşu,
Elbet yerini bulacaktır bu zalimliğin kabusu,
Sapan yaptıgın gözlerinle kuşları artık kim avlayacak,
İşte böyle çıkageldi ecel gelmeden ölüm,
Sarılıp insanlarla olamadılar kördüğüm,
Rengi solmuş,kanları dökülmüş,
Sıcacık kanı bilmem kaç günlük olmuş,
Baget ve asfalt sanki ona yasa tutulmuş,
Öbek öbek olmuş üstünde karıncalar,
Sanki sarı kediyi dahada ezilmekten kurtarıyorlar,
Ava giden avlanır tellallıgında,
Onlarıda eziyor insan mikropları
vız vız asfalta seriliyor karıncalar bir bir
Sanki param parça acı dökülür gökten parlak kandiller,
Elbet çiçek çiçek mezarına gömüleceksin,
Ah bir elimde olsaydı,
Senin heykelin oraya dikilseydi,
Gelen geçen seni ibret eylesiydi,
Her canlının b ir hizmete geldiğini bilseydi,
Belkide olmayan kefeni kendi giymeyi yeglerdi,
O zaman gözyaşlarını sicim gibi dökerlerdi,
Her şey bir canlı için der
O zaman arabasını yavaş sürerdi,
Sarı kedi celladı.

(DEMYANLİ) İBRAHİM ÖZDEMİR