Sarı Kamış Dağlarında Şiiri - Turan Demir 3

Bin dokuz yüz on dört yılı.
Aralığın son günleri,
Osmanlı üçüncü ordu.
Sarıkamış dağlarında.

Enver paşa emri çakar.
Eksi kırkta ihtiras var.
Hedefin ucunda Ruslar.
Sarıkamış dağlarında.

Nişanlı,evli ve bekâr...
Bacı,ana ve nazlı yâr.
Geri dönüp bakmadılar!
Sarıkamış dağlarında.

Kar yağıyor serpe serpe.
Uğultular ölüm tepe.
Koç yiğitler zemheride,
Sarıkamış dağlarında.

Benzemez ki;beyaz güle.
Çok karardı hava yine.
Ölüm kustu üstlerine.
Sarıkamış dağlarında.

Dağların heybeti yüce.
Yer demir gök harlı,nice!..
Ayazladı,gündüz gece.
Sarıkamış dağlarında.

Tipi sarmış soğan dağı.
Çeker yüzbaşı cefayı.
Askerin yoktur azığı,
Sarıkamış dağlarında.

Ayaklarda yırtık çarık,
Sırtlar ince,yarı açık,
Bedenler mumyaya dönük.
Sarıkamış dağlarında.

Ölüm her an pusu kurar.
Allahuekber dağında.
Rotalar tersine döner.
Sarıkamış dağlarında.

Düşmanını Rus bilirdi.
Lâl olur bedenler dili.
Tifüs ile yandı çoğu.
Sarıkamış dağlarında.

Kar altında şehit yatar.
Turani'nin içi geçer.
Kana kana şerbet içer.
Sarıkamış dağlarında.

06.01.2022
TURAN DEMİR(TURANİ)