Sarı Güller Ağlasa da!

gülümsettin
içine sevginin konduğu her şey
evrenin en güzel yemişidir
ve dallarında beklemede bir ağacın..

ulaşılamayacak denli uzaklarda
ama bir o kadar da içinde olan..

gözlerimi çevireceğim gökyüzüne
ve gülümseyeceğim sana zaman zaman
bir tek bulut bile olmayacak
senden başka..

sarı güllerde arayacağım bakışlarını
hüznün şarkılarını dinleyerek..

hadi olduğun yerde bağır avaz avaz sessizce
'seni seviyorum! ' diye...
içimde yankılanmada sesin
denize atılan bir çakıl taşı misali yankılanmada hem de...

bu bir düş belkide
ama ben bu düşü çok seviyorum gözlerinde..

hikayeden, şiirden de öte..
yazıldıkça okunan bir roman gibi belki de
yaşadıklarımız ve yaşayacaklarımız...
bir şekilde sessizce.. konacak bir yerlere

bizimkisi, bize ait bir fırtına her an, altüst eden
yeni renklere ve seslere gebe...

uzak ama bir o kadar da yakın gökyüzü
elimi uzatsam hani dokunacak gibi..
böylesi bir akış seninle birlikte geldi
sarı güller ağlasa bu halimize

düşümüzde bir gün kırmızı güller açacak
sarı güllere inat, gökyüzünde...

ve gülecek ilk kez söğüt ağacı sallayarak
onca yaprağı bu akışı kutsarcasına
sarı güller ağlasa da,
düşümüze merhaba diyeceğim, merhaba!