Sarı Gül Şiiri - Mahmut Çetin Zorba

''Kızıma Özlem''
Gönül bahçemdeki güller içinde,
İllede sarıgül diyesim gelir.
Bir kelebek gibi çöller içinde,
Onu kalbime alasım gelir.

Bir gün susuz kalsan boynunu büksen,
Kuruyan yaprağın yerlere döksen,
''Bir damla su'' diye ayağa kalksan,
Kanımı su diye veresim gelir.

Şimdi yaban ellerde tomurcuk verdin.
Yaprakların yere halı gibi serdin.
Güllerin içinde ''Bir benim''derdin,
Gönlümün sarı gülünü göresim gelir.

Dikenin acısı yüreğim yakar.
Rengini soluk görsem bir hüzün çöker.
Susuz topraklardan kendini kurtar.
Uğruna pınar olup akasım gelir.

Gülüm solarsa bende solarım.
Başını dik tutsa içten gülerim.
İsterse güneşi olur gece de doğarım.
Toprağı,suyu,havası olasım gelir.

Sitem değil benimki bir sevgi seli.
Ne yapsan kıraman bahçevanını.
Ölmeden önce koklasam seni.
Gülümün kokusuna ölesim gelir.

Güneş yukarda yükselmelisin.
Işıkla tomurcukların beslemelisin.
Herkese kendini göstermelisin.
''Gülüm'' deyip te kefenim giyesim gelir.

Ne kadar batsan yakmazsın canım.
Sade biraz sızılar göğüste sol yanım.
Ona hep baharlar göster Allahım.
Sonradan kabrime yatasım gelir.

(Şubat 2008-Antakya)