Sarı Gül Şiiri - Şebnem Gürsel

Bahçemdeki çimlere düştü
Sarı gülün hüzünlü yaprağı.
Çiy taneleri sıralandı
Kristalleşmiş yürekten
Kırılan parçalardan…

Kurumuş yapraklar taçlandı
Karlanmış saçlarımda..
Boy verdi kirpiğimde
Güzün ardından gelen
O hüzün dolu bakışlar...

Yol yol kıvrımlarında alnımın
Yaşanılanların izi..
Bilmem nereye kadar?

Sen sarı gülüm,
Sen yaprağı sarım,
Sonbaharım, sel gözlüm,
Yağmur yüzlüm..

Boynu bükük duyguların görkemiydi
Seni böyle gösteren.
Son deminde bile
Geçen ömür gibi
Mahzunluğun,
İçimi öylesine yakan..

Belki de bir sevda da yarasın…
Anlarım ki sende yerini ararsın
Aramaya ne gerek,
Baharlar mı sanırsın?

Sarı Gülüm, ah bir bilsen
Sen kendin aslında İlkbaharsın..