Sinek vızıltılarında uyurdum
Öğle vakti, karanlık odamda
Göz kapaklarım indiği an
Etraf aydınlanırdı, bembeyaz
Sonra şeffaflaşırdı yerküre
Bedenim semaya doğru yükselirken
Ruhum batardı yerin dibine
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
