Ey Sâki-i zaman! Çarkın beynimde bir değirmen misali döner,
Her dönüşünde ruhuma sinen, bu hangi hicranın gubârıdır?
Bu hangi ezel türküsüdür ki “Sarı Gelin” derler adına,
Yoksa bin yıllık bir sükûtun bağrından kopan İsrafil sûr’u mudur?
Ruhum, bu gurbet şehrinin taş duvarları arasında yaralı bir ney.
Gölgeler birer ifrit gibi uzar; her köşe başında bir firak pusudadır.
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta